TELEGRAM DO TOWARZYSZA FOSTERA
(29 lipca 1945 roku)
Do towarzysza Fostera i Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych.
Z radością dowiadujemy się, że nadzwyczajna konferencja Komunistycznej Asocjacji Politycznej Stanów Zjednoczonych powzięła uchwałę o odrzuceniu rewizjonistycznej, to jest kapitulanckiej linii Browdera [1] i przywróceniu marksistowskiego kierownictwa, że odrodziła Komunistyczną Partię Stanów Zjednoczonych. Gorąco witamy to wielkie zwycięstwo amerykańskiej klasy robotniczej i ruchu marksistowskiego. Cała rewizjonistyczno-kapitulancka linia Browdera (linia ta znalazła pełny wyraz w książce Browdera pt. „Teheran”) była w swej istocie odbiciem wpływu reakcyjnej kliki kapitalistycznej Stanów Zjednoczonych na amerykański ruch robotniczy. Obecnie ta reakcyjna klika kapitalistyczna dąży do rozciągnięcia swoich wpływów również na Chiny, popiera błędną, antynarodową i antyludową politykę kliki reakcyjnej w Kuomintangu, stawiając w ten sposób naród chiński w obliczu poważnego niebezpieczeństwa wojny domowej i przynosząc szkodę interesom narodów dwóch wielkich krajów – Chin i Stanów Zjednoczonych. Zwycięstwo amerykańskiej klasy robotniczej i jej awangardy, Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych, nad rewizjonistyczno-kapitulancką linią Browdera będzie niewątpliwie olbrzymim wkładem do wielkiej sprawy wojny z Japonią, wojny, jaką prowadzą obecnie narody Chin i Stanów Zjednoczonych, oraz do wielkiej sprawy powojennej przebudowy świata na zasadach pokojowych i demokratycznych.
[1] Browder był od 1930 do 1944 roku sekretarzem generalnym Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych. Podczas drugiej wojny światowej idee odchylenia prawicowego w szeregach Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych (wyrazicielem tych idei był Browder) przybrały postać antymarksistowskiej linii rewizjonistyczno-kapitulanckiej. Poczynając od grudnia 1943 roku Browder propagował te rewizjonistyczno-kapitulanckie idee w całym szeregu przemówień i artykułów. W kwietniu 1944 roku wydał on książkę pt. ,,Teheran”, która stała się jego programem prawicowo-oportunistycznym. Browder poddawał rewizji podstawowe teoretyczne tezy leninizmu o tym, że imperializm jest monopolistycznym, gnijącym, umierającym kapitalizmem, negował imperialistyczny charakter amerykańskiego kapitalizmu, twierdził, że „posiada on jeszcze pewne cechy młodego kapitalizmu”, że proletariat amerykański i wielka burżuazja amerykańska mają „wspólne interesy”, był zwolennikiem utrzymania systemu trustów, marzył o uwolnieniu kapitalizmu amerykańskiego od nieuchronnych kryzysów za pomocą „pojednania klas”. Biorąc za punkt wyjścia tę absurdalną ocenę amerykańskiego kapitalizmu, biorąc za punkt wyjścia kapitulancką linię współpracy klasowej z monopolistycznym kapitałem, Browder doprowadził w maju 1944 roku do rozwiązania partii proletariatu amerykańskiego – Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych i zorganizował Komunistyczną Asocjację Polityczną Stanów Zjednoczonych. Przeciw tej błędnej linii Browdera od samego początku występowało wielu komunistów amerykańskich z tow. Fosterem na czele. W czerwcu 1945 roku Komunistyczna Asocjacja Polityczna Stanów Zjednoczonych pod kierownictwem. tow. Fostera powzięła uchwałę, potępiającą linię Browdera. W lipcu tegoż roku zwołana została nadzwyczajna konferencja krajowa Komunistycznej Asocjacji Politycznej Stanów Zjednoczonych, na której postanowiono potępić linię Browdera i ponownie powołać do życia Komunistyczną Partię Stanów Zjednoczonych. Browder w dalszym ciągu bronił swoich zdradzieckich, antyproletariackich pozycji, jawnie popierał imperialistyczną politykę rządu Trumana oraz rozpoczął antypartyjną dzialalność frakcyjną,
za co w lutym 1946 roku wykluczono go z partii.