II ZJAZD KPRP
W SPRAWIE PRACY WŚRÓD KOBIET
Zarówno w przemyśle, jak w chałupnictwie oraz na roli i w gospodarstwie domowym pracują wielkie masy proletariatu kobiecego, znajdującego się w jeszcze gorszym położeniu od robotników-mężczyzn.
Dzięki ogólnemu upośledzeniu kobiet-robotnic stają się one w daleko większej mierze niż robotnicy-mężczyźni ofiarami agitacji klerykalnej i nacjonalistycznej i stanowią główną
podstawę chrześcijańskich, a częściowo i tzw. polskich związków zawodowych.
Niezbędnym warunkiem podważenia wpływów reakcji w kraju i rozbicia kontrrewolucyjnych żółtych organizacji robotniczych jest m.in. zdobycie dla sprawy rewolucyjnej walki klasowej jak najszczerszych mas proletariatu kobiecego
W zrozumieniu tego zadania Międzynarodówka Komunistyczna uchwała IV Kongresu światowego zobowiązała wszystkie partie komunistyczne do intensywnej akcji uświadamiającej wśród kobiet-robotnic.
Uchwały Międzynarodówki przeprowadzone zostały w szeregu krajów, w których partie komunistyczne powołały specjalne akcje, mające na celu zmobilizowanie proletariackich mas kobiecych pod naszymi sztandarami.
KPRP pozostawała dotychczas pod tym względem w tyle za międzynarodowym ruchem komunistycznym. Nowe, ogromne zadania, jakie stają obecnie przed partią, zmuszają nas do najrychlejszego podjęcia intensywnej pracy i w tej zaniedbanej dotychczas dziedzinie.
W celu kierowania pracą wśród kobiet, przy Komitecie Centralnym partii powstać powinien Centralny Wydział Kobiecy zaś przy komitetach okręgowych – Okręgowe Wydziały Kobiece, wobec zaś czasowej niemożności utworzenia ich należy dział pracy wśród kobiet polecić specjalnej towarzyszce lub towarzyszowi.
Zadaniem wydziałów kobiecych jest baczenie, by poszczególne organizacji partyjne w pracy swej uwzględniały potrzeby agitacji i propagandy wśród kobiet, gromadzenie materiałów dotyczących położenia proletariatu kobiecego, opracowanie żądań w zakresie ochrony pracy kobiet-robotnic i walki o całkowite społeczne i polityczne równouprawnienie kobiet, organizowanie specjalnych akcji masowych, mających na celu pociągnięcie do udziału w walce klasowej proletariackich mas kobiecych, prowadzenie prac kulturalno-oświatowych itd.
Celem wciągnięcia kobiet do pracy partyjnej dopuszczalne jest tworzenie specjalnych kół kobiecych.
Szczególną uwagę zwrócić należy na akcję na terenie związków zawodowych, na propagandę wśród kobiet za wstępowaniem do związków zawodowych i wciąganie ich do frakcji czerwonych.
W agitacji wśród kobiet wysuwać należy te zagadnienia, które je specjalnie obchodzą, a więc zagadnienia drożyzny, nędzy mieszkaniowej, ochrony macierzyństwa, opieki nad dziećmi, niebezpieczeństwa nowych wojen, walki z klerykalizmem itd.
Na wiecach organizowanych przez robotnicze partie ugodowe dla kobiet-robotnic towarzysze nasi powinni występować i wskazywać masom proletariuszek, że warunkiem ich wyzwolenia jest solidarna walka z całym proletariatem pod sztandarem rewolucyjnego socjalizmu.
Zjazd żąda od KC i od całej organizacji partyjnej, aby uchwała niniejsza została bezwzględnie i bezzwłocznie wcielona w życie.